Yazar: Borahan Ergülen

Bırakıp gittiler tek tek
Arkalarına bir kez olsun bakmadan
Dünyanın cazibesine kapılmadan
Umursamadan gittiler tek tek
Bir an olsun aldanmayıp
Kanmayıp, inanmayıp, sanmayıp
Yalan dünyadan gerçeğine
Yalanın içinde yoğrulmadan
Umursamadan gittiler tek tek
Bıraktılar sevdiklerini geride
Özlem nedir düşünmeden
Özlermiyiz demeden
Umursamadan gittiler tek tek
Tek tek gidenlerin hepsi beraber
Gittikleri yerde keyifleri yerinde bence
Gam yok tasa yok düşünce nerde
Umursamadan gittiler tek tek
Sevenlerini geride bıraktılar
Sahte olsa da, gerçek olsada
Aldanmış olsada Yanılmışsada
Umursamadan gittiler tek tek
Buluşma zamanı geldiğinde o gün
Seni beklerler sohpetlerine
Tek tek gidenlerin içinde bir gün
Onlar gibi Sende umursamayacaksın

Adam kadını üzmüş bagırıyor durmadan
Hayatını sorgular kendine hesap sormadan
Güzel olan ne varsa aldın gittin benden hep
Hayatımın en güzel çaglarını tükettin
Tükendim artık senle geceyi yırtan sesle
Şimdi genç birini bulup hep gününü gün ettin
Beni evde bıraktın başbaşa çocuklarla
Sen gezip duruyorsun sevgilinle baş başa
Kendine hakim olmaz Adam kadına vurur
İçindeki tüm kini yumruğuyla savurur
Kadın susmaz artık yapılan haksızlığa
Bu gece son bulacak konulacak son nokta
Adamın gözü dönmüş yürür kadının üstüne
Tutup yakasını sanki haklıymış gibi,
Yardım ister çevreden,gücünün yettiğince
Sakinleşmek yerine daha öfkeli bir sesle
Söylediği sözlerin agırlığı altında
Ezildi karşısındaki pişman oldu sonunda
Yanlız kaldı bir anda yaptığı hatalarla
Onarılmaz yaralar açıldı yüreklerde
Tamiri çok zor artık dönüş yok gibi geriye
Bırakmak gerek artık birlikte yaşlanmayı
Bitirmeyecek bu asla gözlerde yaşarmayı
Herkes kendi yolunda sürecek hayatını
Unutmak zor olsada kapanmayan yaralar
Hayat devam edecek akıp gidecek zamanlar.

Sümüğü akar ağlar,Kolunda sanki mendil var
İstediği bir düdük,sanki orkestra kuracak
Ağlatmayın cocuğu bestesini unutacak
Bir ömür birdaha hiç yaşanmayacak
Gereksiz gördüğün şey,Onun için önemli
Çalacağı tek bir nota, Kulağında pamukla
Dinlermiş gibi yapacaksın, Ağzın kulağında
Bir ömür birdaha hiç yaşanmayacak
Yaşadığı günler tatlı gelecek hepsi sana
Unutmayacaksın sen hiç bir anılarını
O çaldığı bir notada aklın hep kalacak
kulağında pamuk, keşke hiç olmasaydı.
Bir ömür birdaha hiç yaşanmayacak
Bir çocuk hayalinin içinde yaşamak için
Gözlerindeki canlılığını görmek için
Nelerini verecek insanlar var
Sen elindekinin kıymetini bil yeterki
Bu ömür birdaha hiç yaşanmayacak

Gençliğin cahilliği ele geçirir beynini
Yaptıkların anlamsız tanımaz kimse seni
Olgunlaşmak elinde, zamanla birlikte
Oturacak yerine
Asilik ve başkaldırı meziyet sanırsın hep
Tanımazsın atanı saygın olmaz kimseye
Emin ol pişman olacaksın Gün geldiğinde
kafanı kaldırıp Aynada baktığında Kendine
Söylenenler öğütler umurunda olmaz hiç
İnatla yapacaksın Kafaya koyduğunu
Durduramayacak seni atanın bildiği sonu
Söyleyecek sana hep yolundan çevirmek için
Tek derdi olur ancak sadece senin iyiliğin
Seneler akıp geçer hırçın bir nehir sanki
Sonunda sakinleşeceksin atanın dediği gibi
Akıp giden seneler kesin bir şey alacak
Ne alıp almayacağı sadece sana kalacak
Ama kesin bir şey var heba olan yılların
Aklına gelecek hep gençliğindeki hataların
Atana yaptıkların sen ata olduğunda
Kısır bir döngüdür bu önüne çıkar sonunda

Çok katıydı ezerdi insanı bakışlar
Gözlerindeki nazar seni sorgular
Söylediği söz sanki keskin bir bıçak
Bağrını dağlar kelimeler Ağzından akarak
Boğazında nedense düğümlenir
Hür olmak için Çırpınan sözler
Konuşmak anlamsız son sözü hep o söyler
Uyuşur beynin anlamsız kelimeler
Duymamak için kulak isyan eder
Sarılmak boşluğa sımsıkı ister bedenin
Kolların isteksiz omuzda kalsın yerim
Bakışı düşmanca,savaşırsın bakışınla
Galip gelemez ancak kayıtsız bakışına
Bırakmaz peşini o zalim gurur
En hassas yerin kalbinde durur
Laf geçmez söz dinlemez inatla mağrur
Kontrol edemezsen yapar seni Mağdur

Kuru bir yağmur akar, Güneş’ten
Kavururcasına ıslatır bedenini
Gündüzün Karanlığı aydınlatır ufkunu
Kap kara bir aydınlık kör eder Ruhunu
Çölde esen soğuk bir rüzgar
Kutupta tatlı bir meltem var
Sarar tüm bedenini tatlı bir korku
Ürpertir içini sade bir duygu
Çığlık çığlığa sessizliktesin
Suskun ve sakin çırpınışların
Durmaz sahile vuran dalgalar gibi
Anlamsız Alıp götürür enginlere seni
Uzak daha yakındır yakından
Vardığını sanırsın yakındaki uzaktan
Yitirmek istemezsin yitip gidenleri
Giderken alıp götürür sendeki seni
Sadece yokluğu hissedersin varlıkta
Varlığın kaybolur gider yokluğunda

Dalgalı hayatım, sallıyor beni bir beşik gibi
Çırpınır dururum, tutunurum hayata
Faydasız savruluyor aklımdakiler
Boşta duran eşyalar gibi,
Bekliyorum zamanın bana
Ne değer biçtiğini
Durmuyor fırtınalar yolumu kapatıyor

Gidemiyorum kaldım bir fener gibi
Işığım silik sönük kendini aydınlatıyor.
Zaman dar yol uzun engebelerle dolu
Bir batar bir çıkarım yanlızlığıma
Eşlik eden yok destek olanda
Kaderim arkadaş yoldaş oldu bana
Kaldım kaderimle bir başıma

Gökyüzünde, güneş gibi, ay gibi, yıldız gibi,
Güneşin sıcağı, ayın ondördü, yıldızın rengi,
Yeryüzünde, toprak gibi, orman gibi, dağ gibi,
Toprağın kokusu, orman’ın şanı, dağın heybeti,
Beklerim gecenin gündüzü,
Gündüzün geceyi beklediği gibi.
Kalbimde sevgi, özlem, haz gibi,
Gidersen, geceyi al, gündüzü al,
Bırakma bana karanlığı, aydınlığı,
Seni görürüm onlarda,
Hüzünlenirim, kalbim daralır nefes alamam,
Kaplar her yanımı sensizlik,
Deler yanlızlık bir ok gibi geceyi,
Sızar delikten ruhum,
Aydınlatır boşluğu

Unutma!

Zamanın derinliği soğutmuş kalbimi,
Özlem belki sıcak; eritir.
Kavuşmak yakar kalbimi —
Senin özlemin,
Sımsıkı sarılıp bırakmaz yakamı!

Anı yaşamak, yaşatmak belki…
Tek dilek, varlığın sanki.

Unutma! Umursamam sanma.
Bilemezsin benim içimdekini.
Sarılıp bütün benliğinle sarmalasan,
Sımsıkı olmayacak sanki.

Bırakma sakın, tut sıkıca,
Kayıp gitmeyeyim, kaybolmayayım
Hiçliğinde.

Yalnızlık? Umursamam… Ama yeter ki
Varlığın olsun yalnızlığımda.
Bakışın değerli, sözlerin derin;
Anlamsız duruşun manasız, derin.

Belki umursamam, umursayamam —
Daima olacak kalbimde yerin!

Mazi olur, geçip gider zaman;
Unutulmaz duygular, mazide kalan.
Unutulmuşsa, demek ki koca bir yalan!

Gelen gelir, gelmeyen umurumda değil!
Gelmeyen beni bilir, gelen umurumda değil!
Selam alırım, vermeyen umurumda değil!
Vermeyen beni bilir, selam umurumda değil!

Seven sever, sevmeyen umurumda değil!
Sevmeyen beni bilir, seven umurumda değil!
Gören gözler — kör olan umurumda değil!
Kör olan beni görmez, gören umurumda değil!

Gözüm kapalı; uyku umurumda değil!
Uyku bana uzak, düş umurumda değil!

Yol gider — biten umurumda değil!
Biten yollar geçmiş, geçen yol umurumda değil!
Arada yol var; kavuşmak umurumda değil!
Kavuşmak bir an; anı yaşa, umurumda değil!

Zaman uzun, an umurumda değil!
Kalbimde bir yara — çare umurumda değil!
Çare tükenmiş, sorun umurumda değil!
“Bir gün gelir” diyen, umurumda değil!

Sevgi kalpte, aşk umurumda değil!
Sevgi ateş, duman umurumda değil!
Özlem güzel, varmak umurumda değil!
Varmak güzel, geçmiş umurumda değil!

Yalnızlık kaderim, varlığım umrunda değil!
O zaman gerek yok — umurumda değil!