Yazar: Borahan Ergülen

Uyuşuk uyuşuk hayatım çok buruşuk

Uzun derin kırışık inanılmaz karışık

Ütü kalır çaresiz bu nasıl bir buruşuk

Açsam sonuna kadar çözüm diye buharı

Yakar’mı dertleri yumuşatırmı hayatı

Yumuşayan sadece benim kalbim dir sanki

Bırakmak lazım bazen hayatı kendisine

İmrenerek bakarken o güzel nakışına

Yapan özenerek yapmış inceliklerle dolu

Anlamak için bazen durup seyretmek doğru

O rengarenk hayatlar içinde Gizem dolu

Birinde sende varsın varlığın ömür boyu

Akıp giden nehirden bir yudum içer suyu

Soğuk buz gibi akar ağzından midene doğru

İçinin temizliği durgun su kadar berrak

Söylenen ağır sözler derin iz bırakacak

Dinleme boş ver takma kafana sözleri

Söyleyen utanırmı bilinmez sözlerinden

Sözler utanacaktır mutlaka kendisinden

Sanır kendini dünyanın merkezinde
insanlar Etrafında pervane olsun diye
Kibir, ego herşey var meziyet sanır işte
İyi olan işleri hep kendinden sayar
Kötü olanlarıda bahane onda çok var
Kullandığı insanlar kafasız beyinsizdir
Yaptıkları işler onun için değersizdir
Kazandığı herşeyi sadece kendine bağlar
Kendini zeki sanır hiç olmadığı kadar
Düşünse keşke birgün dönüpte kendisine
Saygı duymayacaktır bu halim nedir diye
Düzelir mi bilinmez herşey kendi elinde
Yanlışlıkla düşünse Şaşırır Kendisi bile
İnsanı insan yapan kendi değerleridir
Kendini büyük sanan içindeki kibirdir
Etrafında sevdikleri tek tek yok olur gider
Yalnız kaldığında iş işten çoktan geçer
Pişmanlık faydasız Değerler değersizdir
Başbaşa kaldığın sadece soğuk kibirindir.

Bırakma sakın özünü
Küçük ol dinle sözümü
Verdiğim sana öğüdü
Değerli olduğu günü
Anlamak sana kalmış
Aklına geldiğim anda
Hayırla yad ettiğinde bana
Ruhumu okşadığında
Değer vermek sana kalmış
Attığın her geri adım
Çaresiz ne yaparsın
Sen buna uyacaksın
Dürüstlük Sana kalmış
Akıllı olan beyin
Yalan söylemezki dilin
Temizdir daima kalbin
Büyüklük sende kalsın
Kimseye bakma nazarla
Dilinden düşürme maaşallah
Yaptığın hayır duayla
Ahiret sana kalsın
Bugün kârdır hep sana
Yarına kendini hazırla
Düştüğünde toprağa
Sevaplar sana kalsın
Huzur veren sana dua
Ona uyan temiz haya
Ne söylenebilir daha
Varsa eğer sende kalsın

Bu sabah herşey uyum içinde gözükür
Deniz çarşaf,gemiler kuğu gibi süzülür
Çaba yok engelde, varmak için hedefe
Gök buluşmuş denizle ufuk çizgisi nerede
Pamuğa benzeyen bulutlara vurur Güneşin ışıkları
Hafif bir mavilik sızar bulutların arasından
Kuşlar uçar,birbirleriyle yarışırcasına
Dinlenir ve dillenir kuşlar Çatılarda ağaçlarda
Cıvıltıları şen şakrak,manzaraya eşlik eder
Ağaçların yaprakları hafif bir meltem titrer
Yeşilin Renk geçişleri, insanın içini açar
Seyretmeye Doyamazsın bu huzurlu ortama
Oturduğun yerden bakakalırsın doğaya
Ne güzel bir uyum ne güzel bir ahenk
Eşlik ederler Birbirlerini tamamlarcasına denk

İnce narin o eller gözlerdeki bakışlar
Tavrındaki sadelik İçimi rahatlatıyor
Buluştuğumuz o anı verdiğim ilk kararı
Koyduğum son noktayı Yolumu aydınlatıyor
Beraber olduğum anlar sevgi dolu zamanlar
Yaşamayan ne anlar Aşkımı anlatıyor
Saçıma düşen aklar her tel kimbilir ne saklar
İnsanı yaşlı yapar beni olgun yapıyor
Yaptığım yapmadığım yada hiç yapamadığım
Duygu yüklü anlarım beni insan yapıyor
Söylediğim son sözüm beni anlatan özüm
Sadece sende gözüm beni sadık yapıyor
Kurduğum cümle benim sana olan yeminim
Hep seni seveceğim beni aşık yapıyor.

Bir sayfa açılır temiz saf
Bir şiir yazılır hayata dair
Sadece yazan bilir gelecek satırları
Virgülleri, noktaları, ünlemi, soruları
Yazan ince yazar titiz, narin ve kırmadan
Hep iyiyi yazmak ister bıkmadan usanmadan
İster ki ruhu temiz olsun, etrafına bakmadan
Sayfayı tamamlasın Ünlem soru olmadan
Sayfanın sonunda hep iyilikler güzellikler
Temiz ve saf ilk hali gibi
Kalem ince yazar hep sadece yazan okur
Kimbilir yazılanlar nice kalplere dokunur
Sadece sadeliği yakıştırır ruhuna
Uzanır bir el dokunur hayatına
Kolay değil o sayfayı kendi haline bırakmak
Bırakırsa eğer ünlemler’le dolacak
Artık sayfanın son satırı,Koyunca son noktayı
Ruhu huzurla dolu kapatır o sayfayı.

Aşık oldu güzelliğine karekterine
Peşinden koştu durdu hapsoldu kaderine
Gece gündüz düşündü aklı hep ondaydı
Gün gelip yapacaktı çocuklarının anası
Aşık olmak başka şey hiçbir şeye benzemez
Alıp götürür seni uçurur bulutlarda
Kimseyi görmez aşık sevdiğinden başka
Kaleyi içten fetetmek gerek dedi
Babası marangozdu işi kerestelerdi
İnatla babasının gözüne girmek için
Yığılmış kersteyi ip gibi diziverdi.
Bir annesi var idi düşman başına bela
Hop oturup hop kalktı vermem kızımı buna
Ne yaptı ne etti aldı kızı sonunda
Hedefine bir insan varmak için yılmadan
Çok çalıştı kazandı kazandıkça harcadı
Hayallerinin hepsini bir bir gerçekleştirdi
Yetiştirdi çocuklarını gönül rahatlığıyla
Emekli oldu sonunda bakıyor rahatına
Sevdikleri yanında pervane etrafında
Torunları neşesi mutlu şimdi kendisi
Minnettar Yıllarca destek olan aşkına
Bırakmak lazım artık hayatı akışına

Kıvrım kıvrım gidiyor bu ince-taşlı-sokak
Bir yani sessiz sakin,Bir yanında sağanak
Sokağın bir başı dar diğer tarafı havadar
Açılıyor engine anlattığı manidar.
Gelin diyor feraha sıkıntılı o yerden
Davete gitmek gerek,iyidir durdugun yerden
Huzur beklerken seni silip at bu kasveti
Kasvettir getiren sana,anlamsız rehaveti
Anlamsız gelir bazen insan neden daralır
Ruhudur genişleyen,bedenidir dar olan
Ruhunda Çırpınışlar bir imdat ister gibi
Tüm sesiyle haykırıp,Sessiz ama derinden
Kurtulup gitmek ister hapis gibi bedenden
Korkmak anlamsız,beklediğin son heran
Beklemesende gelecek,baki olan o zaman

Dedi Allah hey kulum yürü kendi yolunda
Kaderini ben çizdim sakın yolunu şaşırma
şeytan seni şaşırtıp  hep saptırır yolundan
İnanma ona buna hele hiçbir kuluma

Verdigim beden ruhuna emanettir
Gönderdiğim son kitap oku daima ez-zikir
Göreceksin Onda hep yaratma sebebimi
Yarattığım herşeyin varolma nedenini

Son elçim gelen size hz. Muhammettir
Şefaat edeceği kullarımın,gittiği yer cennettir
Kainatı yaratma sebebim son elçidir
Onun söylediği sözler ve yaptıkları sünnettir

Kıldığın her namazda ellerini aç bana
Ol dedimmi olduran sadece benim yaratan
Bırakma doğruluğu bırakma sakın kulluğu
Vereceğim mükafat cennettir yolun sonu

Oruç,namaz,hac temel farz olan sana
Dünyanın şatafatı engel olur yoluna
Hedefin ahiret olsun bırakma bu üç nedeni
Hiç Kimse görmedi  gidip geri döneni

Sadece o Miraca çıkan son Resûlümdür
Döndükten sonra Şefaat etmeyenlere üzülür
Bırakma sakın kulum farzları sünnetleri.
Sonunda getirecektir istediğn Cennet’i

Manzarada evler, evlerde candır
Bilinmez ne yaşanır nede yaşlanır
Mevsimlerin yıpratır bakışı
Duvarlara bırakır ince nakış’ ı
Kuşlar uçar konar her bir çatıya
Dinlendirerek kanatlarını bakar semaya
Ozan’ın bağrı yanık Türküsü gibi
Kuşların bitmek bilmez o ötüşleri
Her bir evin içinde bilinmez ne saklı
Bilinmeyen hikaye gizli kimi acı kimi tatlı
Düşünme ne geçmişi nede geçip gideni
Bırakır içine giden geleni
Tatlı bir esinti meltem gibi sanki
İyi kötü yaşanan anılar gibi
Derdi var tasası var hüzün var
Duvarlar içinde sessiz çığlıklar
gözün görmediği kulağın duymadığı
Derinden gelen o ağırlığı
Taşımak zor değil o duvarlara