Duvarlar

Manzarada evler, evlerde candır
Bilinmez ne yaşanır nede yaşlanır
Mevsimlerin yıpratır bakışı
Duvarlara bırakır ince nakış’ ı
Kuşlar uçar konar her bir çatıya
Dinlendirerek kanatlarını bakar semaya
Ozan’ın bağrı yanık Türküsü gibi
Kuşların bitmek bilmez o ötüşleri
Her bir evin içinde bilinmez ne saklı
Bilinmeyen hikaye gizli kimi acı kimi tatlı
Düşünme ne geçmişi nede geçip gideni
Bırakır içine giden geleni
Tatlı bir esinti meltem gibi sanki
İyi kötü yaşanan anılar gibi
Derdi var tasası var hüzün var
Duvarlar içinde sessiz çığlıklar
gözün görmediği kulağın duymadığı
Derinden gelen o ağırlığı
Taşımak zor değil o duvarlara