Bir çocuk; ayağı çıplak, elbisesi yırtık,
Midesi boş, karnı aç, gözlerinde hıçkırık.
“Yapılanlar reva mı bize?” der gibi bakar,
Neredesiniz, hey Müslümanlar?
Soykırımın alası var burada, gözünüz kör mü yoksa?
Yapılan eziyetler bize, ne oldu söyleyin size?
İnsanlığınız mı, yoksa vicdanınız mı kalmadı?
Nedir sizi bu hale sokan, bizi bu halde bırakan?
Müslüman olmamız mı, Müslümanca yaşamamız mı
kırmızı çizginiz? Nerede başlar, nerede biter?
Unutmayın, bu hesap ahirete gider.
Dünya dediğin, koca bir yalan;
Yalanın içinde, biraz daha yalan…
Hesap günü bekleyeceğim seni,
Yaradana edeceğim yemini.
Bunlardı bize yapılan eziyete kör olan,
Yaptıklarını yanına kâr sayan.
Bunlardı, kendi çıkarlarını insanlığın üstünde tutan.
Bunlardı, biz açken tok yatan.
Bunlardı, yarın yokmuş gibi yaşayan.
Bunlardı, bizler ölürken çetele tutan.
Bunlardı, duyarlı insanlara düşman olan.
İnsanlık adına, kulluk adına, varsa alacağımız,
Senin huzurunda, bunlardan davacıyız.
Bir yanıt yazın