Vatan

Anası, askere yolladı parmakları kınalı
Dedi oğluna orası peygamber ocağı
Vatan sana emanet kor düşürme toprağına
Hakkımı helal etmem bakmazsan vatanıma
Dedi kınalı mehmet sen merak etme ana
zor olsada emânet emanet Vatan bana
Allah’ım verdi canı kanımla sularım toprağı
Dönüp arkama bakmam veririm aldığım canı
Mehmet gitti sınıra nöbet sırası onda
Düşman pusu bekler Mehmet’in karakolunda
Sarar etraflarını askerin haberi yok
Nöbetçi mehmet görür düşmanın cüretini
Biran tereddüt etmez hemen çeker tetiği
Sağı solu hep düşman durmadan saldırıyor
Şehadet şerbetini içme zamanı geldi
Anasına söz verdi kor düşürmem ben dedi
Düşmanın insafı yok insanlığıda gitmiş
Göhsünü siper eden Mehmet’i şehit etmiş
Annesi o anda olduğu yere çökmüş
Mehmet’in şehadeti gözlerine görünmüş
Açmış elini havaya nemutlu şimdi bana
Şehit anası oldum bayramdır büğün bana
Gözündeki yaşları silip ayağı kalkmış
Pencereyi açıp mahalleye haykırmış
Oğlum şehit oldu ben şehit anasıyım
Emdiği süt gibi Helaldir oğluma hakkım.