Şehir

Ayın ışıkları vurur şehrin üstüne
Şehir kendi halinde ışığa hapsoluyor
Saklar Her köşe Gizem dolu karanlığı içinde
Göremediğim yerde neler yaşanıyor
Bilinmezlik bana oyun oynuyor
Akıp sokaklara yağmalar gibi
Dökülen insanlar sarhoş ve başıboş
Avare dolaşıyor.
Sokaklar bekler yanlız kalmayı
Ayın umursamaz tavrı caresiz bırakır sokakları
Uyu artık bekleme çareyi beyhude
Kıramazsın ayın inadını
Güneş kırar Ancak doğduğunda
O zaman ay başlayacak çaresizliği yaşamayı
Günün sonuna kadar Mecburen kaybolacak