Anam

Anam! anam! anam!
Geçmedi gözünde geçmedi zaman
Biz hala cocuk, biz hala bala’n
Bizlerin üstünde hep oldu çaban
Geceleri bizden sonra uyudun
Sabahları hep bizden önce kalktın
Sabırlıydın Bıkmadın usanmadin
Yemedin yedirdin içmedin içirdin
Hastalıkta baş ucumuzda Sabahları ettin
Helal et hakkını
Hakkın kesinlikle ödenmez.
Tez canlı biraz heyecanlı
Hep kaygılı,hep düşünceli
Bırakmadın hiç tasalanmayı
Rahat etmen gerek otur yerinde
Evlatların olsun hep Hizmetinde
Düşünme artık tasalanma sen
Büyüdük hepimiz büyüdük artık
Büyüdük üzerimizde olan sevginle
Şimdide torunların neşe kaynağın
Onları düşünmeden edemiyorsun
Eksik olmayan, tasa ve kaygı
Bizlerle beraber onlarada bulaştı.
Nerde?nasıl? ne yapıyor?acaba!
Sorduğun hep aynı bu sorularla
Rahatligi kendine çok görüyorsun
Anamız,canımız,
biz hala senin cocuklarınız.